Tuesday, July 1, 2014

Een Nederlaag is Geen Mislukking, Probeer Nooit Helemaal Down te Gaan.

Een Nederlaag is Geen Mislukking, Probeer Nooit Helemaal Down te Gaan.



Een Nederlaag is Geen Mislukking, Probeer Nooit Helemaal Down te Gaan




Als het ons altijd voor de wind zou gaan
en alles waar onze handen zich aan vastklampen een succes behaald zou
worden was het of we leefden in het paradijs.

Wanneer we konden zorgen dat nederlagen niet meer zouden bestaan, hadden
we het ei van Columbus gevonden en zou er vrede heersen op de aarde.

Legers zouden niet meer nodig zijn en oorlogen kwamen alleen nog maar voor in geschiedenis boeken.

Wat zou dat een zalig leven zijn zonder spanningen en alleen maar
vreedzame mensen ontmoeten die allemaal vriendschappelijke bedoelingen
hebben.

Dan zou de welvaart erop vooruit gaan of zou de gezamenlijke balans eruit zijn?

Waarschijnlijk is daar helaas niemand in onze Global voor instaat om
zich dat te realiseren maar vrede onder de machthebbers is al een grote
vooruitgang voor ons.

Nederlagen zullen er altijd blijven het is alleen hoe we er tegenaan kijken en ermee omgaan.

We zouden kunnen lijden door meerdere terugslagen in het leven, maar niemand kan een eeuwige winnaar voor alle tijden zijn.

Het leven is een strijd, we moeten positief en sterk blijven, niet opgeven en doorgaan na elke nederlaag.

De volharding en verwerking van een tegenslag is wat ons sterk kan
maken, dit geeft ons een nieuwe ervaring die we kunnen gebruiken in de
toekomst.

Daarmee zijn we op dat ogenblik beland in een repercussie maar dat geeft
ons ook weer de kracht om meer energie te gebruiken voor het goed maken
van de tegenslag.

Het verwerkingsproces is het vervelendste wat er op dat moment gebeurd
maar tegelijkertijd geeft en leert het ons ook de nodige ervaringen om
er weer bovenop te komen.

Zie een achteruitgang niet als een groot probleem of mislukking maar als
een voorbereiding op het grotere werk met meer leer ervaring en kansen.



Het allerbeste toegewenst en een goede gezondheid.

Auteur Jan Jansen





No comments:

Post a Comment